تفنگ آلخین یک رمان جنایی، معمایی و روان‌شناختی با طعمی‌از طنز سیاه است. این رمان با یک راوی اول شخص بسیار خاص و عجیب روایت می‌شود. نویسنده خود اشاره کرده که این کتاب یک رمان ایرانی با کارآگاه خصوصی است؛ ژانری که در ادبیات داستانی ایران نادر است.
بهرام شخصیت اصلی داستان، مردی است که از کم‌کاری شدید تیروئید رنج می‌برد و این بیماری او را به فردی تنبل و خسته تبدیل کرده است. این نقص جسمی، به گونه‌ای تمثیلی، به فروپاشی زندگی شخصی و خانوادگی‌اش منجر شده است. لحن صریح و خودمانی راوی، فضایی را ایجاد می‌کند که خواننده با ضعف‌ها و مشکلات درونی بهرام ارتباط برقرار کند.
جکی براون که بر اساس سگ واقعی نویسنده خلق شده، تنها شخصیت واقعی رمان است. تقدیم کتاب به جکی براون نشان‌دهنده اهمیت او به عنوان یک همدم و شاید یک شخصیت کلیدی در داستان است.
“تفنگ آلخین” یک تاکتیک شطرنجی است. این تاکتیک زمانی رخ می‌دهد که سه مهره قوی (یک وزیر و دو رخ) در یک خط قرار می‌گیرند. شخصیت اصلی داستان، بهرام، به شطرنج علاقه زیادی دارد و نویسنده از این نام برای اشاره به زندگی و شاید یک اتفاق مهم و سرنوشت‌ساز در آن استفاده کرده است. این عنوان می‌تواند نمادی از یک حرکت قاطعانه در زندگی باشد. آلخین یک شطرنج‌باز بزرگ بوده است و این نام می‌تواند به معنای یک حرکت حساب‌شده و استراتژیک باشد.
با این حال، نویسنده تأکید می‌کند که برای لذت بردن از کتاب نیازی به دانستن شطرنج نیست. همچنین، ارجاعات متعددی به سینما و فیلم‌های نوآر در این رمان وجود دارد که فضای داستان را به سمت یک رمان کارآگاهی با لحن کلبی‌مسلک سوق می‌دهد.
زیرمتن رمان نقد مرد طبقه متوسط ایرانی و مردسالاری است. داستان، صرفاً درباره یک فرد نیست، بلکه به طور غیرمستقیم به ساختارهای اجتماعی می‌پردازد.
«بازیگوشی» و «تعلیق» به همراه لحن طنز سیاه و معمایی بودن داستان، تجربه‌ای متفاوت برای خواننده فراهم می‌کند. خود نویسنده معتقد است این رمان از کتاب قبلی‌اش، “کاپوزی”، بازیگوش‌تر، اما کمتر تلخ و سیاه است.
رضا کاظمی‌پزشک، ژورنالیست سینمایی و فیلمساز است. این پیشینه در ارجاعات سینمایی و روان‌شناختی رمان مشهود است.
تحلیل هوش‌مصنوعی گوگل درباره رمان تفنگ آلخین
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز