خب نوشتن از جشنوارهی فجر امسال برایم همینجا تمام میشود. دیگر حوصله ندارم به این بازی بیهوده ادامه بدهم. ترجیح میدهم در این خفقان با خودم روراست باشم. آخرش زورشان چربید و نگذاشتند فیلمنامهمان ساخته شود. بهتر است خودم را فریب ندهم و شکست را بپذیرم. من ضعیفم و شکست میخورم… ویولون را برداشت که بزند؛ که مثلا کم نیاورده باشد. در آن سوز برف دلمان خوش بود که آوای موسیقی معجزه خواهد کرد. اما آرشه را که دو سه بار روی سیمها کشید ناگهان دستش را پایین آورد، به سمت یارانش برگشت و گفت: «ما شکست خوردیم.» از این لحظهی جادویی دشت گریان آنگلوپلوس چرا نباید بیاموزم؟ من شکست خوردهام.
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
دلم رویایی در یک صبح ، بعد از باز کردن یک شیر گاز می خواد….زمانی که همه ی درزها بسته اند و ما یک شام خوب خورده ایم..
چه چیزها!!! اینکه اسمش شکست نیست عمو رضای عزیز، فیلمنامه شما الان فیلم نشد اما یک روزی حتما خواهد شد چه بسا که فضای آن روز خیلی مناسب تر از امروز باشد. فعلا بگذارید هی “اخراجیها” بسازند و به خورد مردم بدهند…
اِی مردهشور این شکست رو ببرن که انگار بدترین موقع سراغت میاد…
دیگه جای هیچ مرهم و شعر و شعار و جمله قصاری برای این پستتون نیست.وقتی خودتون شکست رو قبول کردید و متاسفانه یا خوشبختانه واقع بین هستید،دیگه امید دادنهای واهی و ایشالا درست میشه های پیرزنانه حکم دایه مهربونتر از مادر و کاسه داغتر از آش رو داره.
منم مثه شما شکست خوردم.منتها در زمینه دیگری.و به شکستم هم باور دارم.اما دلم میخواد یه جا وایسم و داااااااااااااااااااااااد بزنم که آی ایها نااااااااااااااااااااااااس من شکست خوردم.من شکــــــــــــــــــــست خوردم.من شکست خوردم.دیگه چی از جونم می خواین؟
متاسفانه توی سیاست زده ترین دوره ی فرهنگی قرار گرفتیم آقا رضا کسانی مثل شما هم دارند بی رحمانه و بی دلیل قربانی این فضا می شوند کاش می توانستید فراموش کنید و از تماشای فیلم هندی لذت ببرید ولی نمی شود سوختن ساختن اجباری شده است
درست است که حالا رأی رأی کلیسای معظم است ولی گالیله هم گالیله است موسی اگر فیلم نشد رضا که می تواند برایش بنویسد من نوستراداموس نیستم ولی موسی هم فیلم خواهد شد حالا ببینید کی گفتم!
حیف…
شما هنوز اوّل راهی، دقیقه هشتاد و دو هم که باشد، میتوانی بازی دو بر صفر باخته را ببری.
—————
پاسخ: ممنونم. البته میدانم که حتما متوجه لحن کنایی من شدهاید.
ولی منیکی (نمیدانم چرا) احساس میکنم که دلسردی راهی به دنیای رضا کاظمی پیدا نمیکند که نمیکند.
—————–
پاسخ: درست گفتی برادر.