نقاشیهای آیدین آغداشلو را کمیتا قسمتی دوست دارم. بعضی از آنها را خیلی. از سر بیحوصلگی و ملال، کتاب «این دو حرف» را که گزیدهای از نوشتار و گپ و گفتهای استاد است و چند ماه پیش منتشر شده ورق میزنم. چقدر خوب است که او برخلاف خیلی از آدمهای محافظه کار و ترسو خیلی ساده و عریان از زندگی و تنهاییها و دغدغههای شخصیاش در این کتاب آورده و اتفاقا خیلی هم زیاد.
دوست دارم چند تا از تکههای خیلی ناب کتاب را با شما قسمت کنم و تشویقتان کنم که اگر این کتاب را نخواندهاید حتما سروقتش بروید. به نظرم ارزش این کتاب فراتر از آشنایی با یک نقاش بزرگ ایرانی است. در لابهلای خاطرات آغداشلو میتوانید چند دهه روشنفکری ایرانی را مرور کنید؛ نه اینکه نقدی به حرفهای استاد وارد نباشد و همه را دربست باید بپذیریم. مشخص است که او به شدت تلاش میکند تا نقاط سیاه و منفی و کاستیها را نبیند یا از فیلتر یک نگاه مسیحایی بگذارند. ولی در هر حال اینقدر توشهی زندگی او غنی است که حتی کوششاش برای دگردیسی واقعیت را هم میتوان به عنوان یکی از ویژگیهای هنرمند ایرانی در بحبوحهی تاریخ پرتنش این سرزمین تلقی کرد و خیلی سخت نگرفت.
به این پرسش و پاسخ توجه کنید:
– چطور شد نقاش شدید؟
– آدم نقاش نمیشود، نقاش هست.فقط امکاناتی برایش فراهم میشود که او را در این مسیر قرار میدهد.
جای دیگر آغداشلو خاطرهای نقل میکند از شبی که در منزل کیارستمیمیهمان بوده و مدام از افسردگی و میل به خودکشی حرف میزده تا حدی که فرمان آرا که در آن میهمانی حاضر بوده آنجا را ترک میکند. فرمان آرا بعدا برای آغداشلو تعریف کرده که جرقهی فیلم طعم گیلاس همان شب و همانجا با حرفهای آغداشلو در ذهن کیارستمیزده شده بود!!!
یک جا مصاحبهگر مثل جوان سرخورده ای که آخرین منزلش کار ژورنالیستی است و از همهی آدمهای موفق دیگر بیزار است تلاش میکند از دهان استاد این را بیرون بکشد که امروز در میان جوانان هیچ استعدادی پیدا نمیشود و نسل هم بود نسل قدیم و هنر هم هنر قدیم و از این حرفهای مستعمل تهوع آور. ولی باید کتاب را بخوانید و ببینید با همهی تلاشهای مذبوحانهی مصاحبه گر، استاد ذره ای باج نمیدهد و مصرانه میگوید که نسل من از نسل جدید هیچ چیز بیشتر ندارد و در جوانهای امروز استعدادهای درخشانی وجود دارد.
کتاب «این دو حرف» را که متاسفانه عنوان بسیار سردستی و زمختی دارد انتشارات دید در آورده و قیمت پشت جلدش۱۱۰۰۰ تومان است.
کتاب خوبی است. حیف که یک عکس و نقاشی در آن به چشم نمیخورد!!! کار سرهمبندی شده ای است که با این حال خواندنی و پر از آموزه و کلام نغز است
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
ممنون مطلب جالبی بود
سلام.
کتاب مصاحبه با لیل گلستان(تاریخ شفاهی ادبیات معاصر)هم مرور خوبی برتاریخ روشنفکری و ادبیات و هنر نقاشی و ترجمه ایران در دهه های ای اخیر می باشد.
پیشنهاد من به شما اگر نخواندید.