گاهی همه‌ی حرف‌های دلت را قبلا کسی به زیباترین شکل گفته. پس به افتخار شکوه واژگان استاد جنتی عطایی…
پای پرتاول من تو بهت راه
تن گرمازده‌مو نمی‌کشید
بی‌رمق بودم و گیج و تب‌زده
جلو پامو دیگه چشمام نمی‌دید
تا تو جلوه کردی ای سایه‌ی خوب
مهربون با یه بغل سبزه و آب
باورم نمی‌شد این معجزه بود
به گمانم تو سرابی یه سراب
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
تصویر آقای جنتی عطایی رو ندیده بودم تا حالا..عکسو که دیدم با چند خط شعرِ زیرش یاد آقای محمدعلی بهمنی افتادم. کمی شباهت دارند.
هفته‌ی قبل شنیده و دیده بودیم ادای احترامِ سرگرم‌کننده به ایشان را.
———–
پاسخ: اما این کجا و آن کجا…