واقعا خوب شد که امسال در همان آغاز راه از نوشتن یادداشتهای جشنواره دست کشیدم. امسال اغلب فیلمها واقعا رقتبار و شرمآورند. سینمای ایران به یک وضعیت عمیقا بحرانی رسیده. به نظر میرسد سیاستگزاریهای نادرست و معضل ایدئولوژیزدگی که سمیمهلک برای سینماست، نتیجهاش را آشکارا دارد نشان میدهد. به جرات میگویم که در هیچ جشنوارهای با این قحطی فیلم خوب روبهرو نبودهایم.
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
فیلم مانی رو دیدید؟
————–
پاسخ: بله دیدم. اما یک سوال اساسی برایم پیش آمده که چرا همه این کارگردان را با نام کوچک صدا می کنند. مثلا چرا کسی نمیگوید فیلم داریوش یا همایون یا اصغر یا مسعود یا مازیار یا بهرام یا شهرام را دیدی؟ معمولا آدم کسی را با نام کوچک صدا میکند که صمیمیتی با او داشته باشد. در برنامهی هفت هم با نام کوچک صدایش میزدند. داستان غریبی است. امیدوارم این نیمچه توضیحم را عدهای بخوانند و به دوستانشان هم بگویند.
سلام رضا
دقیقا درسته. من در ۱۵ سال گذشته جشنواره به این بدی ندیدم.
اتفاقا رضا!!!منم دیشب متوجه این نکته بامزه شدم در کل فکر مبکنم عده ای از حضرات (اگه بشه گفت) منتقد برای این این شغل رو انتخاب میکنن که بااهالی سینمادوست بشن.
——————
پاسخ: آره. وای. میبینی تو رو خدا؟ چه معنی داره که آدمها با هم دوست باشن. باید بزنن توی گوش هم… ولی از این گذشته تاکید میکنم که من را به اسم کوچک صدا نکنید.
سلام ، اقای کاظمی جسارتاً بنده میتونم شما رو کماکان عمو رضا خطاب کنم؟
راستی قول داده بودی فرصت کردین راجع به انتی کریست فون تریه هم مطلبی بنویسین.اگه قسمت شد نقد ملانکولیا رو بنویسید اشارتی هم به این فیلمه ( به نظر من ) استثنایی داشته باشید .ممنون
حق با شماست.اما شاید یک بخشش مربوط به بازیگر بودنش باشه ولی نه چون ما کسی رو عزت و جمشید و پرویز صدا نمی کنیم.
چشم.من اطلاع رسانی می کنم.
سلام آقای کاظمی.
یک خواهش ازتون دارم.اگر ممکنه به همون شیوه ی یکی دوروز اول جشنواره و با همون حجم دو سه خطی،در مورد فیلم مانی حقیقی بنویسید.استفاده کنیم.
————
پاسخ: سلام. راستش من دربارهی فیلمهای فرد محترم مورد نظر شما هرگز دیگر مطلبی نخواهم نوشت. البته امسال از هیچ فیلم دیگری هم نخواهم نوشت. حتی برای مجلهی فیلم هم تک یادداشت برای فیلمها نخواهم نوشت. شاید حتی در نظرسنجی مجله هم شرکت نکنم.