شعر: قیلوله

6 thoughts on “شعر: قیلوله”

1. می‌خزم به درون سایه‌ام

2. نمیدونم چرا ولی با خوندن این شعر به یاد رمان ” سمفونی مردگان ” افتادم . شاید خیلی ربط نداشته باشه . ولی دقیقا حس اون رمان رو از این شعر گرفتم . شعر عالی بود .
   ” می‌خزم به درون سایه‌ام … ”
   واقعا خوب بود .

3. ایستاده ام به تماشا.

4. شعر رو برای بار دوم که خوندم از” کجا گم ات کردم” به بعد یاد فیلم “همشهری کین” افتادم.

   به نظرم این شعر تبلوری از پیام این فیلم هم میتونه باشه

   پاینده باشید آقای کاظمی

5. ماهیگیری یادش بخیر
   زیبا بود و غم انگیز

6. چه جامپ‌کات‌های خیال‌انگیزی!

Comments are closed.