شعر: در بدرقه‌ی پاییزی که باز هم نوشتی و نوشتی و نوشتی و… و دست‌هایت مراعات کردند و هیچ نپرسیدند

3 thoughts on “شعر: در بدرقه‌ی پاییزی که باز هم نوشتی و نوشتی و نوشتی و… و دست‌هایت مراعات کردند و هیچ نپرسیدند”

1. مثل همیشه بی نظیر بود رضا جان…….

   گاهی وقتها آدم به مخاطب خاص اشعارت حسودی میکنه……
   ————–
   پاسخ: چاکر داش مهران. حالا که این‌طور شد به‌زودی شعری خواهم گفت در وصف خودت. 🙂

2. بی نظیر بود رضا دمت گرم. حالمو خوب کرد شعرت. زبان شیوا با مضامین آشنایی که تردستانه پرداخت شده بودن
   ———–
   پاسخ: مرسی برادر. دم تو هم گرم

3. سلام دکتر یلدات مبارک تنت سلامت کلامت نافذ و….
   چ بگویم که از گذر زمان گریه م می گیرد پاییزی دگر رفت و همچنان دل در جوار دوست تمنای اغیار دارد!
   مدتی نبودم به عبارتی مشغول رسیدگی به امورات بی امور اناث وطن بودم که به گمانم همیشه خزان است و بهاری نخواهند دید.
   شعرهایت لطیفند همچو پروشه (برفی براق ولطیف وپودرمانند)و خواندنشان نسیمی خنک بر زخمهای ست که گذرزمان هم حریفش نبوده…
   یلدای همه خوانندگان شما هم مبارکباد
   ———–
   پاسخ: ممنون. زنده باشید

Comments are closed.