در خبرها بود که جولیان آسانژ جنجالی، درباره‌ی فیس‌بوک گفته که یکی از کثیف‌ترین ابزارهای جاسوسی و گردآوری اطلاعات برای سلطه‌ی آمریکا بر جهان است. من با این نظر کاملا موافقم و البته از این رهگذر کشورهای مختلف هم فیض اطلاعاتی خود را می‌برند که نیازی به شرح و بسط ندارد.
به‌ظاهر این‌گونه است که داریم تمام و کمال به سوی دنیای ترسیم‌شده در ۱۹۸۴ پیش می‌رویم و البته این هم هست. ولی یک واقعیت دیگر را هم باید در نظر داشته باشیم که کار به جایی خواهد رسید که اطلاعات فردی به اطلاعاتی سوخته بدل خواهد شد و دیگر کارآیی لازم را برای سیستم‌های مدیریتی کشورها نخواهد داشت، مضاف بر این‌که اجزای تشکیل‌دهنده‌ی این سیستم‌ها را نه روبات‌ها که انسانها تشکیل می‌دهند و خواسته و ناخواسته آمار خود آن‌ها و نزدیکان‌شان از طریق همین دنیای مجازی منتشر می‌شود و به دستمایه‌ی جنگ و جدال قدرتمداران برای حذف یکدیگر تبدیل می‌شود و همین به دیالکتیک جانانه‌ی قدرت ـ که روندی محتوم و خارج از اراده‌ی بشر است ـ شتابی روزافزون خواهد داد. درست است که حاشیه‌ی امن و حریم خصوصی آدم‌ها نابود می‌شود ولی بخشی از همین آدم‌ها همان متولیان امر هستند و این طنز سیاه روزگار است.
در کل بر این باورم که برآیند همه‌ی این تغییرات در نهایت در همه‌ی جوامع با هر شیوه‌ی مدیریتی، به تجزیه و فروکاستن ساز و کار پدیده‌‌ی دست‌ساز بشر یعنی government منجر خواهد شد. اهل اندیشه به آن می‌گویند امحاء دولت و در این باب بسیار نوشته‌اند. یعنی پدیده‌ای به نام جامعه‌ی مدنی که صرفا حاصل تحمیل اراده‌ی اقلیتی باهوش و زورمند به اکثریتی بی‌زور (چه باهوش و چه احمق) است به یک سردرگمی‌تمام‌عیار دچار خواهد شد. شاید تصویر آخرالزمانی داستان‌ها و فیلم‌های تخیلی که در آن بدویتی دیگر بر دنیا حاکم است، بیراه نباشد. شاید روزی ساز و کار اقتصاد به وضعی دچار شود که معامله‌ی پایاپای جای پول را بگیرد. غریزه بار دیگر سلطان شود و جای مدنیت مصنوع بشر را بگیرد و مفهوم قانون، عمیقا به تردید و تزلزل گرفتار شود. سرتان را درد نیاورم؛ به باور من ما همواره بر مدار دایره می‌گردیم…
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
آقا اگه راستش رو بخوای….من از فیس‌آباد بیزارم. خیلی چیپه.
حوصلم سر می‌ره توش. شونصد بار هم خواستم یه چیزی بنویسم در این مورد اما گفتم بی‌خیال بابا
اگه جنبه های جمع آوری اطلاعات رو کنار بذاریم، فیس بوک مناسبات بین انسانها رو تغییر داده و نوع دوستی هارو عوض کرده. واونقدر مهم شده که آدم ها حاضرن (حتی اونایی که می دونن دارن چک می شن) این خطر رو بکنن اما عقاید خودشونو با همه به اشتراک بذارن.
اما یه چیز دیگه رو دقیقا نمی فهمم مثلا جاسوسان آمریکایی از چه اطلاعاتی دقیقا استفاده خواهن کرد. نوع دیگه ای از استفاده از اطلاعات رو چن سال پیش به چشم دیدم وقتی که دوستانم باید کل فیس بوکشونو دی اکتیو می کردن اگه می خواستن بیان ایران. اما داریم می گیم ایران. آمریکا و ابزارسلطه بر جهان؟ چه جوری دقیقا؟
لطفا ایمیلتونو چک کنید.ممنون
——————
پاسخ: ممنون دریافت شد. به زودی کارسازی میشه.
سلام
عمو نمیدونم ۱۹۸۴ رو تو چند سالگی خوندم ولی یادمه به شدت از همه چیز بدم میومد ، هنوز معتقدم این کتاب براساس واقعیت نوشته شده. از همون اولم دلم با فیس بوک نبود.واسه همینم فیلم فینچر یه جورایی به نظرم قلابی میاد.
———————
پاسخ:فیلم استاد فینچر هیچ ربطی به قیس بوک نداره و صرفا یه برداشت کودکانه و نازل از اسم این پدیده است. البته من هنوزم باشگاه مبارزه ایشون جزو ده فیلم محبوب عمرمه.
فیس بوک خیلی هم خوبه .همه شاعر شدن کلی آدم با کلاس و فرهیخته دورو برمون پیدا کردیم و شناختیم.هر چی بیشتر لایک بزنی با کلاس تری