احترام‌برانگیز و زیبا. دور از بازی‌ها و خودنمایی‌های فرمی؛ فیلمی‌که می‌توانست از فرط احساسات‌گرایی بر روان مخاطب چنگ بیندازد اما خوددارانه از کنار نکبت و رنج زندگی قهرمان زمین‌خورده‌اش می‌گذرد؛ حتی موسیقی هم به قصد عاطفی کردن صحنه‌ها به کار نرفته. فیلمساز این بار در سرزمینی به زبان مادری خود و بدون موازی کردن جغرافیای چندگانه، نگاه جهان‌وطنی‌اش را به تصویر کشیده است.
جز همه‌ی زیبایی‌های فیلم، آغاز و پایانش از جنس همان سینمایی است که خاطره می‌شود و ذهن را رها نمی‌کند. و تقدیم پایانی فیلم، چه شیرینی محزونی دارد: تقدیم به درخت بلوط پیرم… تقدیم به پدرم…
رضا کاظمی؛ پزشک، نویسنده، شاعر و فیلمساز
سلام رضا
ایناریتو بهترین کارگردان قرن بیست و یکمه به نظرم. هنوز اینو ندیدم ولی مطمئنم فیلم مهمیه. پس منتظر نقد مفصلت باشیم دیگه هان؟
سلام.آقا بهمن یادته لحظه اعلام نتایج کن پارسال؟یاد اون شب افتادم.با بی میلی درباره نتایج نهایی،تنها سوالی ک ازم پرسیدی راجع ب همین بیوتیفول بود.
رضا خان این نوشتت حس همین فیلمو داشت انگار.کم دیدم شما از فیلمی اینجور کوتاه و صمیمی بنویسین.متاسفانه هنوز فیلمو ندیدم.
ایناریتو کارگردانیه محشری داره،ولی درسته بگیم فلانی(مهم نیس کی) بهترینه قرنه؟این نوع نگرش تاحالا…بی خیال
حامد جان نظر من که وحی منزل نیست که انقدر مهم باشه. اگه از هرکارگردان به سه فیلم مهمش توی هزاره سوم بخوام امتیاز بدم ایناریتو با سه گانه ای که ساخته بیشترین امتیاز رو برام داره. برای شما هم میتونه نداشته باشه. اینجا قراره راحت تر و خودمونی تر حرف بزنیم دیگه. اینطور نیست؟
بی نظیر، بی نظیر، بی نظیر
همچنان معلق بین آغاز و پایانش…
بهمن خان نظر تو مهمه،نه به خاطر وحی اش،به خاطر خود شما.وقتی هم ک میگین ایناریتو بهترینه قرنه،من احترام میزارم به نظرتون.حرف من اینه ک بخش بزرگی از سینمارو هنوز ندیدیم و کشف نکردیم.حتی تو چیزایی ک تاحالا دیدیم هم کلی حس و مفهوم دست نخورده باقی مونده ک شاید بعدن،شایدم هرگر بهشون نرسیم.این قضیه بخشیش به سواد برمیگرده،ولی بخش مهمی هم به حس وحال و درک ما ربط داره.عقیده من اینه که سینما خیلی بزرگتر از اون چیزیه ک الان فکرشو میکنم و میبینم.
به بهمن: برو بابا کی گفته بهترین کارگردان هزاره جدید ایناریتو هست؟ نظر من بیشتر رو ون سنت هست (هوچی بازی الکی :D)
راستی سلام به همگی
——————
پاسخ: این روزا دل و دماغ نوشتن هیچی ندارم ولی به افتخار تو که بعد مدت‌ها برگشتی این دو خطو می‌نویسم. بازگشت عارفانه‌ات مبارک برادر.
به به رضا جمالی هم اومد. اصلا بهترین تویی که برگشتی پسر!
رضا جمالی خوب شد اومدی لااقل به این بهانه رضا دستی به جواب دادن برد.
به حامد: بابا من کی گفتم بهترین قرن؟ بهترین قرن بیست و یکم یعنی از سال ۲۰۰۰ تا حالا . یعنی ۱۱ سال گذشته. فکر کنم سوء تفاهم شده. بین کارگردانهایی که از سال ۲۰۰۰ به بعد وارد سینما شدن و من فیلماشون رو دیدم این آقا برای شخص من بهترینه. اصلا مگه چندتا کارگردان مطرح وارد شدن؟
خب بهترین قرن یعنی بهترین قرن ۲۱ دیگه.بهترین هزاره یا تاریخ ک نگفتم.از همون اولم گرفتم چی فرمودید برادر.
“خواهش می کنم چهره منو از یاد نبر”
دیالوگ عمیق و تاثیر گذاری که خاویر باردم در سکانس های پایانی به دخترش میگه. به نظرم تغییر سبک فرم کارگردانی ایناریتو تاثیری در شیوه داستان سرایی او نداشته و همان فیلمنامه خوبی که در بابل و ۲۱ گرم میبینیم در اینجا هم شاهد هستیم. فقط به نظرم همنجس گرایی دو مرد چینی به فیلمنامه وصله شده بود.زیاد نتونستم اهمیت درام این قضیه رو درک کنم!