بهترین‌های سینما در ۲۰۱۴

بدیهی است که همه‌ی فیلم‌های ۲۰۱۴ را ندیده‌ام اما اغلب فیلم‌های شاخص و بسیاری از فیلم‌های کنجکاوی‌برانگیز یا تحسین‌شده را دیده‌ام و بر اساس آن‌ها قضاوت می‌کنم. در آستانه‌ی اسکار ۲۰۱۵ انتخاب‌های من به این شرح‌اند. اما ذکر چند نکته لازم است:

۱- در هر رشته سه رتبه را در نظر گرفته‌ام به‌جز بهترین فیلم که پنج رتبه است.

۲- فقط فیلم‌های انگلیسی‌زبان را در این نظرسنجی شرکت داده‌ام اما نکته‌ی غم‌انگیز این است که اگر فیلم‌های مهمی‌مثل خواب زمستانی، لویاتان و… هم به این فهرست اضافه می‌شدند باز هم نمی‌توانستم جایگاه خیلی شاخصی برای‌شان در نظر بگیرم. امسال سال‌هالیوود بود. این یک واقعیت انکارناپذیر است.  بزرگان سینمای روشنفکری، مشغول شعار دادن‌اند.

۳ – بهترین فیلمی‌که تا این لحظه در سال ۹۳ دیده‌ام دشمن (دنی ویله‌نوو) است که بعضی‌ها آن را فیلمی‌مربوط به ۲۰۱۳ می‌دانند (و در مشخصات فیلم هم چنین آمده) و بعضی‌ها در ارزیابی فیلم‌های ۲۰۱۴ از آن نام برده‌اند. این موضوع درباره‌ی لاکی (استیون نایت) با بازی جادویی و حیرت‌انگیز تام‌هاردی هم صدق می‌کند. اگر قرار بود این دو فیلم را محصول ۲۰۱۴ بدانم تردید نکنید که بیش‌تر انتخاب‌هایم از همین دو فیلم می‌بود. بازی تام‌هاردی و جیک گیلنهال در دو فیلم نام‌برده از فرازهای ماندگار سینماست.

بهترین فیلم (بدون در نظر گرفتن دشمن)

۱- فاکس‌کچر (بنت میلر)

۲- دختری که رفت (دیوید فینچر)

۳- شبگرد (دن گیلروی)

۴- بردمن (ایناریتو)

۵-   Blue Ruin

بهترین کارگردانی (بدون در نظر گرفتن دشمن)

۱- بنت میلر (فاکس‌کچر)

۲- ایناریتو (بردمن)

۳- دیوید فینچر (دختری که رفت)

بهترین فیلم‌نامه (بدون در نظر گرفتن دشمن)

۱- دختری که رفت (گیلیان فلین)

۲- فاکس‌کچر (ای‌. مکس فرای + دان فوترمن)

۳- زیر پوست (جاناتان گلیزر+والتر کمپل)

بهترین فیلم‌برداری (بدون در نظر گرفتن دشمن)

۱- بردمن (امانوئل لوبزکی)

۲- زیر پوست (دنیل لندین)

۳- فاکس‌کچر (گریگ فریزر)

بهترین بازیگر نقش اول مرد (بدون در نظر گرفتن لاکی و دشمن)

۱- جیک گیلنهال (شبگرد)

۲-  فیلیپ سیمور‌هافمن (تحت‌تعقیب‌ترین مرد)

۳- جان تورتورو (ژیگولوی در حال انقراض)

بهترین بازیگر نقش اول زن

۱- رزامند پایک (دختری که رفت)

۲- پاتریشیا آرکت (پسرانگی)

۳- رنه روسو (شبگرد)

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

۱- استیو کارل (فاکس‌کچر)

۲- مارک رافالو (فاکس‌کچر)

۳- اسکار ایزاک (دو چهره‌ی ژانویه)

بهترین بازیگر نقش مکمل زن

شارون استون (ژیگولوی در حال انقراض)

بهترین موسیقی

۱- زیر پوست (میکا لِوی)

۲- موسیقی انتخاب آروو پارت در فاکس‌کچر

۳- بردمن

انتخاب ویژه

گادز پاکت که خیلی زود به یک فیلم کالت تبدیل خواهد شد و فدایی خواهد داشت.

ژیگولوی در حال انقراض که یک فیلم به‌شدت جمع‌وجور و دوست‌داشتنی است با مضمونی بسیار حیاتی!

حس خوب و البته به‌شدت بیمارگون جاری در شلاق‌ که مرا به یاد رابطه‌ام با بیژن نجدی می‌اندازد.

حس‌وحال غریب دو چهره‌ی ژانویه ساخته‌ی حسین امینی بر اساس رمانی از پاتریشیا‌های اسمیت

خیال‌پردازی بی‌حدوحصر کریستوفر نولان در بین ستاره‌ای

انبوه بازیگران نامدار بی‌مصرف در پروژه‌ی هتل بزرگ بوداپست

 این دو فیلم را هنوز ندیده‌ام:

A Most Violent Year

Inherent Vice

5 thoughts on “بهترین‌های سینما در ۲۰۱۴

  1. شما منبع اقتباس «دشمن» رو خوندید. نیم ساعت اول فیلم معرکه است، بازی گیلنهال عالیه (تو شبگرد هم خیلی خوبه)… اما در نهایت فیلم یجوری اومد بنظرم؛ بنظرم ناقص اومد! ایکاش مینوشتین چیزی راجع به فیلم.
    اهمیت «لویاتان» و کلا زویاگنیتسف رو من نمیفهمم کلا 🙁
    «زیر پوست» هم بنظرم خیلی بد بود؛ این در حالی‌یه که شیفته‌ی فیلم قبل‌یه گلیزر هستم.
    دیدن فیلم بیلگه جیلان رو هی میندازم عقب. برای دیدن فیلم فینچر میلی ندارم اما خیلی مشتاق دیدن فیلم بنت میلر و کلینت ایستوود هستم…
    ———–
    پاسخ: یه مدتی که نبودی گویا اون‌قدی از هم زاویه گرفتیم که اگه هر دو مون به سمت جلو بدویم اون‌ور کره‌ی زمین به هم می‌رسیم. 🙂

  2. همی فیلم های مهم سال رو دارم و وقت نکردم هیچ کدمشونو ببینم و هم خواستمکه همشونو یک جا ببینم .(لعنت به این پایان نامه لعنتی!) پس نظری ندارم
    شرمنده ولی “هتل بزرگ بوداپست” جواهره!!!(این یکی رو استثنا دیدم).
    ولی عجیب منتظر اون دوتای اخر هستم
    کلا “چاندر” و “اندرسن” راسته کاره نقدهای بالای دو صفحه از خودته
    هنوز نقد “مرشد” و “مارجین کال” زیر زبونمه !!

  3. ۱- استیو کارل بازیگر نقش مکمل بود؟!
    ۲- پاتریشیا آرکت بازیگر نقش اول بود؟!
    (تصور می کنم روی انتساب نقش های اصلی و مکمل یه اشتباهی صورت گرفته.)
    ۳- «دختری که رفت» ترجمه ی صحیحی از عنوان فیلم نیست. واژه ی gone در این ترکیب صفت مفعولی هستش و باید به صورت «دختر گمشده» یا – اگر خیلی اصرار روی معنی تحت اللفظی ریشه ی go به معنی «رفتن» باشه – لااقل باید به صورت «دختر رفته» ترجمه بشه؛ که زیاد ترکیب قشنگی به دست نمیده!

    انتخاب های ویژه ی انتهای پست وسوسه انگیزند. یک دو موردش رو که اصلاً نشنیده بودم. ممنون.

    ارادت

  4. سلام
    امسال انصافا سال خوبی برای هالیوود بود
    Birdman انصافا فیلم خوبی بود. گرم، گیرا، و البته تلخ
    فیلم فیتچر هم هرچند به نظرم تو نیمه دوم از رمق افتاد ولی کماکان یک فیلم فینچری بود و ناامیدم نکرد.
    از هتل بزرگ بوداپست خوشم نیومد همینطور پسربچگی لینکلیتر، فیلم من نبودند
    Gods pocket هم که معرکه بود
    بهترین فیلم سال تا اینجا البته به نظرم شبگرد بود ، خیلی خیلی شبیه دنیای واقعی امروزمونه ، اصلا خودشه…
    ————-
    پاسخ: سلام. خوش اومدی بعد مدت‌ها.

Comments are closed.